Μιλώντας με τα πουλιά

άτιτλο
ή αλλιώς
"μιλώντας με τα πουλιά"
ή αλλιώς
"μεταφράζοντας τα πουλιά"

Μετάφραση

Δυο λόγια

Η φωτογραφία μερικές φορές αδικεί τα όμορφα ή τα άσχημα που είδαν τα μάτια.
Δεν παύουν όμως να θυμίζουν σκηνές και στιγμές της ζωής.
Για τον καθένα μια φωτογραφία δείχνει μόνο μια εικόνα.
Για τον φωτογράφο όμως, θυμίζει και τόσα άλλα πράγματα, συνάμα!
(π.χ. συναισθήματα, γεγονότα της ημέρας, παρέα εκείνης της στιγμής, λόγια κ.λ.π)
Αυτός είναι ο λόγος που εγώ κρατάω και τις μη καλές φωτογραφίες.
Οι φωτογραφίες είναι για μένα ένα βουβό, αποκρυπτογραφημένο και πολύ προσωπικό ημερολόγιο.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Ποιος είδε γλάρο στο κουτί;


Ποιος είδε γλάρο στο κουτί;
Σούρωπο ήταν όταν χτύπησε το τηλέφωνο.
"Καίτη, ερχόμαστε να δούμε μπάλλα".
"Ποιοί;"
"Ο Δημήτρης κι ο Βασίλης. Ο Βασίλης μάλιστα σου φέρνει κι ένα δώρο!"
"Τι δώρο;"
"Έναν γλάρο!"
"Και πώς τον έπιασε; Και τι θα τον κάνω; Και που τον έχει;"
"Τον έβαλε μέσα σ' ένα κουτί!"
"Σε κουτί; Αν είναι δυνατόν! Να τον αφήσετε αμέσως ελεύθερον!"
"Τώρα, φτάνουμε!"
Κατέβηκα κάτω σαν τρελή και τους περίμενα. Δεν ξέχασα να πάρω μαζί μου ψωμί, ξέχασα όμως να πάρω ένα κυπελάκι με νερό. Ήθελα να τον ταίσω πριν τον αφήσω ελεύθερο.
Φυσικά, πήρα και την φωτογραφική μηχανή! Τέτοια ενθύμια δεν χάνονται!
Και κάτι άλλο:
Ήθελα να τον αφήσω στο πάρκο. Να μην τον πάω στο σπίτι μου και τρομάξει πιο πολύ το πουλί!
Και για έναν άλλο λόγο, που δεν θα τον γράψω, όμως...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Με λένε Κατερίνα Δεσπότη - Σταματίου, Παπαθεοδώρου.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Γλαροτράγουδα

Συνολικές προβολές σελίδας